Επικοινωνήστε μαζί μας

Άγχος αντιμετώπιση ψυχοθεραπεία συμβουλευτική

Άγχος αντιμετώπιση ψυχοθεραπεία συμβουλευτική
Χρόνος Ανάγνωσης: 11 Λεπτά

Αν χάσεις τη δουλειά σου ή αν πάθεις ένα τροχαίο και δεν μπορείς να φροντίσεις τον εαυτό σου ή αν έχει κακοκαιρία και αναβληθεί η πτήση σου, θα ενοχληθείς, μπορεί να αγχωθείς, ίσως και να εκνευριστείς. Αυτά είναι φυσιολογικές αντιδράσεις απέναντι σε πραγματικά δεδομένα. Δεν μπορείς να αλλάξεις τον καιρό, δεν μπορείς να αναρρώσεις γρήγορα όταν έχεις σπάσει το πόδι σου, θα χρειαστεί χρόνος μέχρι να βρεις καινούρια δουλειά. Αυτά είναι πραγματικά.

Το άγχος όμως που έρχεται και δεν έχει πραγματικό λόγο αλλά βασίζεται σε εσωτερικές διαθέσεις και προβληματισμούς, αυτό το άγχος που εμφανίζεται με έναν τρόπο που δεν τον καταλαβαίνουμε, μπορεί να είναι ξαφνικό ή να εγκαθίσταται γρήγορα και χωρίς εμφανή αιτία, αυτό το είδος άγχους το ονομάζουμε νευρωτικό.

Άγχος αντιμετώπιση ψυχοθεραπεία συμβουλευτική

Κατανόηση του νευρωτικού άγχους

Το νευρωτικό άγχος, που χαρακτηρίζεται από την ξαφνική εμφάνισή του και την έλλειψη σαφούς εξωτερικής αιτίας, εισχωρεί βαθιά στον ανθρώπινο ψυχισμό, προερχόμενο από ανεπίλυτες εσωτερικές συγκρούσεις και φόβους. Τα άτομα που παλεύουν με αυτή τη μορφή άγχους βρίσκονται συχνά στο έλεος συντριπτικών συναισθημάτων που φαίνεται να προκύπτουν χωρίς άμεσες εξωτερικές προκλήσεις. Αυτή η ιδιότυπη φύση του νευρωτικού άγχους καθιστά την αντιμετώπισή του μια πρόκληση, που απαιτεί μια διαφοροποιημένη κατανόηση και προσέγγιση στα θεραπευτικά πλαίσια.

Η ψυχοθεραπεία και η συμβουλευτική για το νευρωτικό άγχος βασίζονται στην αρχή της προσφοράς ενός ασφαλούς χώρου για να εξερευνήσουν και να κατανοήσουν οι ασθενείς τα εσωτερικά τους τοπία. Αυτό το θεραπευτικό ταξίδι περιλαμβάνει το ξετύλιγμα των συναισθημάτων, σκέψεων και εμπειριών που συμβάλλουν στο άγχος του ατόμου. Μέσω αυτής της διαδικασίας, τα άτομα μαθαίνουν να εντοπίζουν τις βαθύτερες αιτίες της δυσφορίας τους, να αναπτύσσουν μηχανισμούς αντιμετώπισης και να εργάζονται προς την κατεύθυνση της επίλυσης των εσωτερικών συγκρούσεων που τροφοδοτούν το άγχος τους.

 

YouTube video

Από που προέρχεται το νευρωτικό άγχος;

Ο Φροϋντ έλεγε ότι η δυστυχία στον πολιτισμό προέρχεται από τον συμβιβασμό ανάμεσα σε ορμικές διεγέρσεις του έρωτα και στις αντίστοιχες διεγέρσεις του θανάτου.

Ως αποτέλεσμα αυτού του συμβιβασμού έρχεται η θυσία της σωματικής δυναμικής. Με απλούστερα λόγια από τη μία πλευρά υπάρχει ο έρωτας που τάσσεται στην πλευρά της ζωής και παλεύει απέναντι στην δύναμη του θανάτου (αρρώστιες, θάνατοι, φόβος αφανισμού, κτλ).

Σε αυτό τον πόλεμο αναγκαζόμαστε να κάνουμε κάποιους συμβιβασμούς. Δεν μπορείς να νικήσεις τον θάνατο παρά μόνο ψευδαισθησιακά χρησιμοποιώντας την παντοδυναμία που σου δίνει ο έρωτας. Ο έρωτας όμως δεν μπορεί να διαρκέσεις για πάντα και δεν θα βοηθούσε αν έμενε για πάντα γιατί τότε δεν θα μπορούσαμε να δούμε καθόλου την εξωτερική πραγματικότητα. Γιατί είναι αναγκαίο να βλέπουμε την πραγματικότητα; θα ρωτήσει κανείς. Η πραγματικότητα είναι αναγκαία για την επιβίωση.

Αν νιώθω πόνο και δεν πάω να τον εξετάσω, αν τον αγνοήσω θεωρώντας ότι με την παντοδυναμία μου θα τον ξεπεράσω, τότε μπορεί να έχω δυσάρεστες εξελίξεις για τις οποίες θα φταίει η ανάγκη μου να είμαι διαρκώς ερωτευμένος. Οπότε εκεί κάνεις ένα συμβιβασμό. Δεν είσαι παντοδύναμος, δεν μπορείς να νικήσεις όλους τους εχθρούς, δεν είσαι αθάνατος. Συμβιβάζεσαι. Συμβιβάζεις σώμα και ψυχή. Όλοι χρησιμοποιούμε το πνεύμα μας για να συμπληρώσουμε την έλλειψη της σωματικής δύναμης και να πετύχουμε στόχους που δεν μπορούν να ολοκληρωθούν με τη σωματική ρώμη.

Οπότε εκεί θυσιάζεις κάποιες από τις φαντασιακές σου υπερδυνάμεις που παραμένουν ζωντανές από την βρεφική και τη νηπιακή ζωή και προσαρμόζεσαι στις πραγματικές ανάγκες. Αυτός όμως ο συμβιβασμός δεν μένει χωρίς συνέπειες.

Το μικρό αγόρι θέλει να έχει τη μητέρα του αλλά ο πατέρας του βάζει απαγόρευση εκεί. Παλεύει να τη σπάσει ο μικρός, θυμώνει, φωνάζει, περνάει καιρός σε αυτή τη φάση, μετά συμβιβάζεται. Ταυτίζεται με τον πατέρα του και χρησιμοποιεί τη δυναμική του για να βρει αργότερα μία άλλη γυναίκα και να παίξει το παιχνίδι που δεν μπορούσε να παίξει τότε. Σε αυτή τη διαδρομή έχει περάσει από διάφορα στάδια.

Έχει μισήσει την μητέρα του που δεν πάει μαζί του το βράδυ και προτιμά τον πατέρα του, έχει μισήσει τον πατέρα του που του βάζει απαγορεύσεις, τον σκοτώνει μέσα του, έχει άγχος μήπως ο πατέρας εκτός από το όριο της απαγόρευσης χρησιμοποιήσει και την τρομερή δύναμή του, έχει άγχος μήπως ο πατέρας του πεθάνει πραγματικά από την ορμή της επίθεσης του. Αυτά τα άγχη είναι το τίμημα που πληρώνει κανείς προκειμένου να κάνει τον συμβιβασμό να δει σταδιακά την πραγματικότητα και να θυσιάσει την ψυχοσωματική του ορμή δηλαδή να την καταπιέσει.

Οπότε εκεί έχουμε ορισμένα οφέλη και ορισμένες συνέπειες. Τα οφέλη είναι προς την πλευρά των σχέσεων που θα είναι ικανός να αναπτύξει κανείς αργότερα και στην αποφυγή μιας καταστροφικής σχέσης με την μητέρα η οποία δεν είναι δικιά του οπότε δεν θα μπορούσε κανείς να φύγει από αυτήν και να ωριμάσει ούτε και να ταυτιστεί με τον πατέρα οπότε η επιθετικότητα θα ΄μπορούσε να περάσει στην πράξη δηλαδή στην πατροκτονία.

Η πατροκτονία όμως θα έφερνε καταστροφικά αποτελέσματα διότι μετά η ομάδα αισθάνεται απροστάτευτη και ο καθένας μπορεί να μπει μέσα και να πάρει τη μητέρα και τα θηλυκά δικά της, να σκοτώσει τα αρσενικά και να εξαφανίσει κάθε ίχνος αυτοκυριαρχίας της οικογένειας. Οπότε ο πατέρας φονεύεται μεν φαντασιακά αλλά τον χρειάζεσαι κιόλας. Οπότε δεν τον σκοτώνεις. Τον κρατάς να σε προστατεύει με την παρουσία του και ταυτίζεσαι μαζί του για να μπορείς να φερθείς ενήλικα.

Άγχος αντιμετώπιση ψυχοθεραπεία συμβουλευτική

Προέλευση των αγχωδών διαταραχών

Η κατανόηση της διαφοροποιημένης φύσης του νευρωτικού άγχους θέτει τις βάσεις για τη διερεύνηση του ευρύτερου φάσματος των καταβολών που διέπουν τις αγχώδεις διαταραχές. Οι διαταραχές αυτές, πολύπλοκες στις εκδηλώσεις τους, προέρχονται από τη συμβολή γενετικών, περιβαλλοντικών, ψυχολογικών και αναπτυξιακών παραγόντων. Η έρευνα δείχνει ότι η γενετική παίζει σημαντικό ρόλο, με κληρονομικά πρότυπα που συχνά παρατηρούνται σε οικογένειες που πλήττονται από αγχώδεις διαταραχές. Ωστόσο, η γενετική προδιάθεση από μόνη της δεν εξηγεί πλήρως την εμφάνισή τους.

Περιβαλλοντικοί παράγοντες, συμπεριλαμβανομένων τραυματικών εμπειριών όπως κακοποίηση, απώλεια ή σημαντικές αλλαγές στη ζωή, μπορούν να πυροδοτήσουν ή να επιδεινώσουν τις αγχώδεις διαταραχές. Αυτοί οι εξωτερικοί στρεσογόνοι παράγοντες αλληλεπιδρούν με την έμφυτη ευπάθεια του ατόμου, οδηγώντας ενδεχομένως στην ανάπτυξη μιας αγχώδους διαταραχής. Οι ψυχολογικές πτυχές, ιδίως τα γνωστικά πρότυπα, συμβάλλουν επίσης σημαντικά. Οι δυσπροσαρμοστικές διαδικασίες σκέψης, όπως η υπερβολική ανησυχία ή ο φόβος για το άγνωστο, μπορούν να διαιωνίσουν και να εντείνουν το άγχος.

Αναπτυξιακά, οι πρώιμες εμπειρίες διαμορφώνουν τους μηχανισμούς αντιμετώπισης και την ανθεκτικότητα του ατόμου. Τα παιδικά περιβάλλοντα που είναι είτε υπερβολικά προστατευτικά είτε παραμελητικά μπορούν να εμποδίσουν την ανάπτυξη αποτελεσματικών δεξιοτήτων διαχείρισης του στρες, αφήνοντας ένα άτομο πιο επιρρεπές σε αγχώδεις διαταραχές αργότερα στη ζωή του.

Η προοπτική του Φρόυντ για το άγχος

Η εξερεύνηση του άγχους από τον Σίγκμουντ Φρόιντ εμβαθύνει στην περίπλοκη αλληλεπίδραση μεταξύ των αρχέγονων επιθυμιών και των κοινωνικών περιορισμών, ρίχνοντας φως στις ψυχολογικές ρίζες αυτής της κατάστασης. Υποστήριξε ότι το άγχος είναι κατά βάση μια εκδήλωση καταπιεσμένων ορμών και συγκρούσεων που προέρχονται από τα πρώιμα αναπτυξιακά στάδια. Η εννοιολόγηση του Φρόιντ για το νευρωτικό άγχος, για παράδειγμα, υπογραμμίζει πώς οι ανεπίλυτες εσωτερικές συγκρούσεις, ιδίως εκείνες που προέρχονται από την παιδική ηλικία, μπορούν να οδηγήσουν σε επίμονα συναισθήματα ανησυχίας και φόβου στην ενήλικη ζωή.

Ο Φρόιντ πίστευε ότι το Εγώ παίζει κρίσιμο ρόλο στη διαχείριση αυτών των ανησυχιών, αναπτύσσοντας διάφορους αμυντικούς μηχανισμούς για να κρατήσει μακριά τα ανησυχητικά συναισθήματα και τις σκέψεις. Ωστόσο, όταν αυτοί οι μηχανισμοί υπερνικηθούν ή αποδειχθούν αναποτελεσματικοί, το άγχος αναδύεται ως σήμα της επικείμενης ψυχολογικής αναταραχής. Η προοπτική αυτή υπογραμμίζει τη σημασία της κατανόησης των υποκείμενων ψυχολογικών συγκρούσεων που συμβάλλουν στις αγχώδεις διαταραχές, υποστηρίζοντας μια θεραπευτική προσέγγιση που αντιμετωπίζει αυτά τα θεμελιώδη ζητήματα.

Τα όρια, το πλαίσιο και η τήρησή του

Το νευρωτικό άγχος όπως βλέπετε έχει βαθύτατες αρχέγονες ρίζες. Δεν μπορεί να περιοριστεί ούτε να αγνοηθεί. Μέσα του κρύβει δολοφονίες, φόβο για την δύναμη του πατέρα, φόβος για τον ανταγωνισμό μαζί του, φόβος για το ενδεχόμενο της εξόντωσής του. Τον πατέρα και τον θέλεις και τον μισείς και τον φοβάσαι.

Οπότε η λύση είναι να γίνεις σαν κι αυτόν. Με αυτό τον τρόπο θα απολαύσεις τα προνόμια της δύναμης και της εξουσίας, θα έχεις πάρει την θέση του οπότε θα τον έχεις εκτοπίσει, χωρίς όμως να τον σκοτώσεις γιατί σου είναι απαραίτητος. Χωρίς τον πολιτισμό δεν μπορούμε να κρατήσουμε ισορροπίες.

Και παρότι ο κόσμος ζει στον πολιτισμό, βρίσκεται συχνά σε εμπόλεμη κατάσταση. Αυτό συμβαίνει λόγω της επιθετικότητας την οποία κουβαλάει ο άνθρωπος μέσα του. Αλλά χωρίς τον πολιτισμό η επιθετικότητα ξεφεύγει.

Όπως επίσης ξεφεύγει όταν οι επιταγές του πολιτισμού γίνονται απόλυτες και υπερβολικές. Είναι τέχνη να μπορείς να θέτεις όρια για να μπορείς να βοηθήσεις τους ανθρώπους να ταυτιστούν μαζί σου και με αυτό τον τρόπο να σε εκτοπίσουν κιόλας οπότε να ανεξαρτητοποιηθούν, αλλά όταν τα όρια είναι καταπιεστικά μπορεί να πετύχεις ακριβώς το αντίθετο.

Αυτό που πρέπει να γίνεται και βλέπουμε ότι δουλεύει σωστά, είναι ότι από τα 2 μέχρι τα έξι, τα όρια είναι απαραίτητα και πρέπει να μπαίνουν με μη άκαμπτο τρόπο.

Να τηρείς το όριο που βάζεις αλλά να μην είσαι άκαμπτος. Να βάζεις και να τηρείς το όριο με ξεκάθαρο τρόπο, δεχόμενος ότι ο άλλος θα παραπονεθεί, θα ματαιωθεί, θα εκνευριστεί, θα σε μισήσει, θα θελήσει να σε προσπεράσει, να σε προκαλέσει, να σου επιτεθεί. Και πρέπει να τα ανεχθείς όλα αυτά. Να τα δεχθείς.

Δεν είναι εύκολο αλλά δημιουργεί ενηλίκους που είναι ευχαριστημένοι τελικά στη ζωή τους και μπορούν να κάνουν σχέσεις και να είναι δημιουργικοί.

YouTube video

Ο ρόλος της οικογενειακής δυναμικής στην ανάπτυξη και τη διαχείριση του άγχους

Η δυναμική της οικογένειας παίζει καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη και τη διαχείριση του άγχους, επηρεάζοντας τόσο την εκδήλωσή του όσο και τις πιθανές οδούς θεραπείας. Τα περίπλοκα μοτίβα σχέσεων, τα στυλ επικοινωνίας και οι συμπεριφορικές αντιδράσεις εντός μιας οικογενειακής μονάδας μπορούν να επηρεάσουν σημαντικά τη συναισθηματική ευημερία ενός ατόμου.

Οι οικογενειακές σχέσεις, που χαρακτηρίζονται είτε από υποστήριξη είτε από σύγκρουση, μπορούν να διαμορφώσουν τους μηχανισμούς αντιμετώπισης και την ανθεκτικότητα έναντι των στρεσογόνων παραγόντων. Ένα περιβάλλον φροντίδας και κατανόησης προάγει την αίσθηση ασφάλειας και αυτοεκτίμησης, που είναι απαραίτητα για την καταπολέμηση του άγχους. Αντίθετα, μια οικογενειακή ατμόσφαιρα γεμάτη ένταση, κριτική ή παραμέληση μπορεί να επιδεινώσει τα αισθήματα άγχους και ανεπάρκειας.

Στις συνεδρίες συμβουλευτικής, η διερεύνηση του οικογενειακού υπόβαθρου και των τρεχουσών σχέσεων του ασθενή παρέχει πολύτιμες πληροφορίες σχετικά με τα βαθύτερα αίτια του άγχους του. Επιτρέπει στους θεραπευτές να προσαρμόσουν παρεμβάσεις που δεν αντιμετωπίζουν μόνο τα συμπτώματα του ατόμου αλλά λαμβάνουν υπόψη και το ευρύτερο οικογενειακό πλαίσιο. Η εμπλοκή των μελών της οικογένειας στη θεραπεία μπορεί να είναι ευεργετική, προσφέροντας μια οδό προς τη θεραπεία και τη βελτίωση των διαπροσωπικών δυναμικών. Αυτή η ολιστική προσέγγιση υπογραμμίζει τη σημασία της οικογένειας στο ταξίδι προς τη διαχείριση του άγχους και την ανάρρωση.

Άγχος αντιμετώπιση ψυχοθεραπεία συμβουλευτική

Πολιτιστικές επιπτώσεις στο άγχος

Τα πολιτισμικά πρότυπα και οι κοινωνικές προσδοκίες διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση των εμπειριών και των αντιλήψεων του ατόμου για το άγχος. Σε διαφορετικούς πολιτισμούς, η εκδήλωση, η ερμηνεία και η διαχείριση του άγχους μπορεί να διαφέρει σημαντικά, επηρεαζόμενη από τις πολιτισμικές αξίες, πεποιθήσεις και πρακτικές. Για παράδειγμα, σε ορισμένες κουλτούρες, η συζήτηση θεμάτων ψυχικής υγείας, όπως το άγχος, μπορεί να στιγματιστεί, οδηγώντας τα άτομα να καταπιέζουν τα συναισθήματά τους και να αποφεύγουν να αναζητήσουν βοήθεια. Αυτό το πολιτισμικό στίγμα μπορεί να επιδεινώσει τα συναισθήματα απομόνωσης και δυσφορίας, εμποδίζοντας την αποτελεσματική θεραπεία και υποστήριξη.

Αντίθετα, οι κουλτούρες που δίνουν προτεραιότητα στην κοινότητα, την οικογενειακή υποστήριξη και τις ανοιχτές συζητήσεις για την ψυχική υγεία μπορούν να προωθήσουν ένα πιο υποστηρικτικό περιβάλλον για τα άτομα που αντιμετωπίζουν άγχος. Σε αυτά τα πλαίσια, τα άτομα μπορεί να αισθάνονται πιο άνετα να εκφράζουν τα συναισθήματά τους και να αναζητούν βοήθεια, γεγονός που μπορεί να διευκολύνει τους μηχανισμούς αντιμετώπισης και τα αποτελέσματα της θεραπείας.

Η κατανόηση του πολιτισμικού πλαισίου του άγχους είναι ζωτικής σημασίας για τους επαγγελματίες ψυχικής υγείας. Τους επιτρέπει να παρέχουν πολιτισμικά ευαίσθητη φροντίδα, προσαρμόζοντας την προσέγγισή τους ώστε να σέβονται και να ενσωματώνουν το πολιτισμικό υπόβαθρο ενός ατόμου στο θεραπευτικό τους σχέδιο.

Τεχνικές ψυχοθεραπείας για το άγχος

Η κατανόηση και η εφαρμογή υγιών ορίων θέτει τις βάσεις για τη διερεύνηση των διαφόρων ψυχοθεραπευτικών τεχνικών που είναι διαθέσιμες για τη θεραπεία του άγχους.

Η γνωσιακή συμπεριφορική θεραπεία αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο στη θεραπεία του άγχους, εστιάζοντας στον εντοπισμό και την αμφισβήτηση των αρνητικών μοτίβων σκέψης και συμπεριφορών. Μέσω αυτής, οι ασθενείς μαθαίνουν να τα αντικαθιστούν με θετικές, εποικοδομητικές εναλλακτικές λύσεις, δίνοντάς τους τη δυνατότητα να διαχειρίζονται το άγχος πιο αποτελεσματικά.

Η θεραπεία έκθεσης, είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική για άτομα με συγκεκριμένες φοβίες ή κοινωνικό άγχος. Εκθέτοντας σταδιακά και με ασφάλεια τους ασθενείς στην πηγή του άγχους τους, η τεχνική αυτή τους βοηθά να αναπτύξουν ανοχή και να μειώσουν τις αντιδράσεις φόβου με την πάροδο του χρόνου.

Η μείωση του άγχους με βάση την ενσυνειδητότητα και η θεραπεία αποδοχής και δέσμευσης προσφέρουν επίσης πολύτιμα εργαλεία, διδάσκοντας στα άτομα να παραμένουν παρόντες και να αντιμετωπίζουν τις εμπειρίες τους χωρίς να τις κρίνουν. Αυτές οι μέθοδοι ενθαρρύνουν την αποδοχή των δυσάρεστων συναισθημάτων, ενώ παράλληλα δεσμεύονται για δράσεις ευθυγραμμισμένες με τις προσωπικές αξίες.

Η ενσωμάτωση αυτών των ψυχοθεραπευτικών τεχνικών, προσαρμοσμένων στις μοναδικές ανάγκες του κάθε ατόμου, παρέχει μια ολιστική προσέγγιση στη θεραπεία του άγχους. Αυτό όχι μόνο προάγει τη θεραπεία και την ανάπτυξη, αλλά και εξοπλίζει τους πελάτες με τις απαραίτητες δεξιότητες για να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις της ζωής με ανθεκτικότητα.

Οικοδόμηση ανθεκτικότητας και δεξιοτήτων αντιμετώπισης

Η οικοδόμηση ανθεκτικότητας και δεξιοτήτων αντιμετώπισης είναι απαραίτητη για την αποτελεσματική διαχείριση του άγχους και την αντιμετώπιση των απρόβλεπτων προκλήσεων της ζωής. Η ανθεκτικότητα, η ικανότητα γρήγορης ανάκαμψης από τις δυσκολίες, παίζει καθοριστικό ρόλο στην ψυχική υγεία. Περιλαμβάνει την αναγνώριση και την αποδοχή των συναισθημάτων, την καλλιέργεια μιας θετικής προοπτικής και τη διατήρηση μιας αίσθησης ελέγχου των αντιδράσεων του ατόμου.

Οι δεξιότητες αντιμετώπισης, από την άλλη πλευρά, είναι οι στρατηγικές που χρησιμοποιούν τα άτομα για να αντιμετωπίσουν το άγχος και τις αντιξοότητες. Αυτές περιλαμβάνουν πρακτικές τεχνικές όπως η βαθιά αναπνοή και η ενσυνειδητότητα, οι οποίες βοηθούν στην ηρεμία του νου και στη μείωση των συναισθημάτων άγχους. Επιπλέον, η δημιουργία ενός ισχυρού υποστηρικτικού δικτύου και η τακτική σωματική δραστηριότητα είναι αποτελεσματικοί τρόποι για την οικοδόμηση ανθεκτικότητας και την ενίσχυση της ικανότητας αντιμετώπισης.

Το άγχος στις σχέσεις

Το άγχος στις σχέσεις απαιτεί την κατανόηση του τρόπου με τον οποίο οι ατομικοί στρεσογόνοι παράγοντες μπορούν να επηρεάσουν τη διαπροσωπική δυναμική, γεγονός που σηματοδοτεί έναν σημαντικό τομέα εστίασης στο πλαίσιο της ψυχοθεραπευτικής συμβουλευτικής. Αυτή η διερεύνηση είναι θεμελιώδης για την προώθηση ενός περιβάλλοντος φροντίδας και για τους δύο συντρόφους, όπου η ενσυναίσθηση, η επικοινωνία και η υπομονή είναι καθοριστικής σημασίας. Το άγχος μπορεί να εκδηλωθεί μοναδικά σε κάθε άτομο, επηρεάζοντας την αντίληψη, τις αντιδράσεις και τις αλληλεπιδράσεις του μέσα σε μια σχέση. Είναι ζωτικής σημασίας να αναγνωρίσουμε αυτές τις εκδηλώσεις όχι ως προσωπικές προσβολές αλλά ως εκκλήσεις για κατανόηση και υποστήριξη.

Σε αυτό το πλαίσιο, η ψυχοθεραπευτική συμβουλευτική λειτουργεί ως βάση για τα ζευγάρια ώστε να ανακαλύψουν τις βάσεις του άγχους, διευκολύνοντας την πορεία προς την αμοιβαία ενσυναίσθηση και την ενδυνάμωση των δεσμών. Μέσα από καθοδηγούμενες συζητήσεις, τα άτομα μαθαίνουν να εκφράζουν τα συναισθήματά τους χωρίς το φόβο της κρίσης, επιτρέποντας την υγιή έκφραση των τρωτών σημείων.

Επιπλέον, οι σύμβουλοι εφοδιάζουν τα ζευγάρια με πρακτικές στρατηγικές για τη διαχείριση του άγχους. Αυτές περιλαμβάνουν την καθιέρωση ρουτινών που προάγουν την ασφάλεια, τον καθορισμό σαφών ορίων και τη χρήση αποτελεσματικών τεχνικών επικοινωνίας. Με την αντιμετώπιση του άγχους στο πλαίσιο της σχέσης, η ψυχοθεραπευτική συμβουλευτική φωτίζει το δρόμο προς μια πιο αρμονική συνεργασία, όπου οι προκλήσεις αντιμετωπίζονται με συλλογική δύναμη και κατανόηση.

Η αντιμετώπιση του άγχους

Όσον αφορά στο νευρωτικό άγχος λοιπόν, ξέρουμε ότι ο άνθρωπος παλεύει ανάμεσα σε επιθυμίες και απαγορεύσεις. Αν όμως τα πράγματα πάνε σχετικά καλά, όπως δηλαδή τα περιέγραψα παραπάνω, τότε οι συγκρούσεις οι οποίες προκύπτουν στον εσωτερικό κόσμο, δεν είναι ούτε τόσο έντονες, ούτε τόσο σημαντικές. Έχουν πάρει σωστούς δρόμους, δηλαδή δεν έχει κρατηθεί μεγάλο μίσος ούτε προς την μητέρα ούτε προς τον πατέρα.

Αν όμως κοιμόμαστε με τα παιδιά μας, δεν θέτουμε πλαίσιο, είμαστε υπερβολικοί με τα όρια, δεν βλέπουμε καθόλου τον άλλο παρά μόνο τον εαυτό μας, ζητούμε να ικανοποιηθούν οι δικές μας επιθυμίες, δεν μπορούμε να ανεχτούμε ότι και ο άλλος έχει επιθυμίες οι οποίες ματαιώνονται, τότε οι συγκρούσεις είναι μεγαλύτερες γιατί τα παιδιά απωθούν έντονα το μίσος και το θυμό και δεν δέχονται ότι είναι φυσιολογικό και να θυμώνεις. Οι συνθήκες αυτές δεν ευνοούν μία φυσιολογική λύση των συγκρούσεων και οδηγούν σε λύσεις υποταγής ή αντίδρασης, παθητικότητας ή επιβολής.

Άρα όταν έχεις τέτοιες νευρωτικές συγκρούσεις, θα πρέπει να ζωντανέψεις μέσα σου τη ζωή που έζησες ως παιδί, να την ξαναβιώσεις, και εκεί να έχεις διαφορετική αντιμετώπιση από αυτή που είχες όταν ήσουν παιδί. Η διαδικασία παίρνει χρόνο, είναι δύσκολη, θέλει δέσμευση και υπομονή, αλλά λύνει οριστικά τις συγκρούσεις. Αυτό κάνουμε στη σωστή θεραπεία.

Συμπερασματικά

Εν κατακλείδι, η συμβουλευτική ψυχοθεραπεία για την αντιμετώπιση του άγχους διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο στην αντιμετώπιση της πολύπλευρης φύσης των αγχωδών διαταραχών. Μέσω μιας ολοκληρωμένης κατανόησης της προέλευσης, συμπεριλαμβανομένων των ψυχολογικών προοπτικών του Φρόιντ, της οικογενειακής δυναμικής και των πολιτισμικών επιρροών, αυτή η θεραπευτική προσέγγιση διευκολύνει την έγκαιρη παρέμβαση και την ανάπτυξη αποτελεσματικών στρατηγικών αντιμετώπισης.

Εστιάζοντας στην οικοδόμηση ανθεκτικότητας και στη διαχείριση των συμπτωμάτων, υποστηρίζει τα άτομα στην ενίσχυση της ψυχικής τους ευεξίας, βελτιώνοντας έτσι τη συνολική ποιότητα ζωής τους εν μέσω των προκλήσεων που θέτει το άγχος.

 

Άγχος αντιμετώπιση ψυχοθεραπεία συμβουλευτική

 

*Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του άρθρου χωρίς την έγγραφη άδεια του συγγραφέα

Δείτε επίσης: Διωκτικοί Φόβοι

Η διαδικασία της ψυχοθεραπείας απαιτεί δέσμευση, αφοσίωση και απευθύνεται μόνο σε όσους βλέπουν σοβαρά οτι χρειάζεται να αλλάξουν τη ζωή τους. Αν σκέφτεστε να ξεκινήσετε αυτό το ταξίδι, καλέστε με στο 211 71 51 801 για να κλείσετε ένα ραντεβού και να δούμε μαζί πώς μπορώ να σας βοηθήσω.

Μιχάλης Πατεράκης
Ψυχολόγος Ψυχοθεραπευτής
University of Indianapolis University of Middlesex
Καρνεάδου 37, Κολωνάκι
Δέχομαι κατόπιν ραντεβού
Τηλ: 211 7151 801
www.psychotherapy.net.gr
www.mixalispaterakis.gr