Συμβαίνει κυρίως στον γυναικείο πληθυσμό. Όσο πιο αργά εμφανιστεί σε ηλικία, τόσο πιο δύσκολα θεραπεύεται. Επειδή η σημερινή εποχή ευνοεί ακόμα περισσότερο τα ισχνά γυναικεία σώματα, η κατάσταση αυτή εμφανίζεται όλο και περισσότερο.
Οι λόγοι όμως οι οποίοι δημιουργούν αυτή την ψυχική συμπεριφορά δεν αφορούν τα πρότυπα της εποχής μας αλλά αφορούν κατά πολύ βαθύτερα άλλα θέματα όπως η δομή της οικογένειας. Πρόκειται για οικογένειες οι οποίες μέσω κάποιων μηχανισμών δημιουργούν πολύ μεγάλη πίεση στο κορίτσι. Η πίεση αυτή ενώ είναι εμφανής στα μάτια του ειδικού, για την οικογένεια είναι ανύπαρκτη. Δηλαδή δεν την αναγνωρίζει κανείς από το οικογενειακό περιβάλλον αλλά ούτε καί το ίδιο το πάσχων άτομο.
Οι περιπτώσεις αυτής της διατροφικής διαταραχής (εμετός μετά από το φαγητό επανειλλημένως καί με μεγάλη συχνότητα) καθώς καί περιπτώσεις άλλων μορφών διατροφικών διαταραχών όπως περιορισμός της τροφής, άρνηση στην πρόσληψη της τροφής, υπερφαγία, κτλ, είναι σε ορισμένες περιπτώσεις επικίνδυνες για την υγεία του ατόμου. Όταν στις περιπτώσεις αυτές υπάρχει κάποιος οργανικός παράγοντας ο οποίος τις προκάλεσε, τότε αρκεί να θεραπευθεί αυτός ο οργανικός παράγοντας. Στις κλασσικές όμως περιπτώσεις όπου δεν υπάρχει εμπλοκή οργανικού παράγοντα, τότε το ζήτημα είναι καθαρά ψυχολογικό.
Η τροφή είναι ένας βασικός δείκτης υγείας. Από την απλή αποχή από το κόκκινο κρέας μέχρι την χορτοφαγία καί την ποιότητα, την ποσότητα, το είδος τροφής, ο τρόπος επεξεργασίας της τροφής, καί ο τρόπος λήψης της τροφής αλλά κι ένα σωρό άλλα πράγματα γύρω από την τροφή έχουν εξελιχθεί σε μείζονα θέματα στον δυτικό κόσμο. Το πιο απλό όμως, το πιο θεμελιώδες απ’όλα είναι η σχέση με την τροφή, πως ο κάθε άνθρωπος την διαμορφώνει καί για ποιούς λόγους την διαμορφώνει με τους τρόπους αυτούς που έχει επιλέξει να τις διαμορφώνει.
Σαν μία γενική παρατήρηση η οποία αφορά σε όλες τις διαταραχές πρόσληψης της τροφής θα λέγαμε ότι είναι η εξής: «όπου υπάρχει πρόβλημα στην τροφή, υπάρχει καί κάποιο ψυχολογικό ζήτημα». Οι περισσότεροι άνθρωποι καταφέρνουν να διαμορφώσουν μία σχετικά καλή σχέση με την τροφή, λαμβάνοντας βέβαια πάντα υπόψιν τις ιδιαιτερότητες αλλά καί τις συνήθειες που έχει το κάθε άτομο αλλά καί το πολιτισμικό πλαίσιο μέσα στο οποίο μεγάλωσε ή στο πολιτισμικό πλαίσιο μέσα στο οποίο ζεί σήμερα.
Για κάποιους άλλους ανθρώπους η σχέση είναι αρκετά διαταραγμένη. Το γιατί διαταράχθηκε καί σε ποιό σημείο της ανάπτυξης ξεκίνησε να συμβαίνει η διαταραχή της σχέσης με το φαγητό καθώς καί το τί συμβολίζει, είναι ζητήματα τα οποία εξειδικεύονται στον κάθε άνθρωπο.
Κατα κύριο λόγο ομως, βουλιμικός είναι εκείνος που ενδοβάλλει την κακή σχεση του με την μητρική φιγούρα την οποία κυνηγάει για να συσχετιστεί, ενώ ανορεξικός εκείνος που δεν δέχεται την κακή σχεση με την μητρική φιγούρα, την αποβαλλει, με συνεπεια την διαστρέβλωση της εικόνας του σώματος.