Οι ρομαντικοί ανθρωποι ειναι εκείνοι που έχουν ανεκπλήρωτους πόθους. Ψυχαναλυτικά για το μπαμπά ή/καί τη μαμά. Κάτι δεν πήγε καλά εκεί, κάποιος δεν ήταν τόσο διαθέσιμος κι έμεινε στο παιδί η επιθυμία. Το πάθος και η στενότητα της σχέσης είναι μεγάλοι πόθοι εδώ, το άτομο κυνηγά να τα ζήσει αυτα τα πραγματα έντονα. Μόλις βρει την ευκαιρία θέλει να ζήσει έντονα συναισθήματα και σεξουαλικά. Από την άλλη πλευρά ένας ώριμος άνθρωπος εχει ισορροπίες, δεν ειναι πολύ έντονος αλλα κατανοεί την ανάγκη του ρομαντικού. Αν λοιπόν ένας ρομαντικός απο την πλευρά του δεχθεί οτι δεν μπορεί να «είναι ένα» με το ώριμο ταίρι του (αυτή ειναι μια μεγάλη λαχτάρα των ρομαντικών ανθρώπων, να ξαναζήσουν την βρεφική εμπειρία οτι ειναι ενα με τη μαμά τους και ζουν στην απόλυτη ευχαρίστηση), τότε συνηθως αυτες οι σχέσεις κρατούν στο χρόνο, χωρίς πολλά προβλήματα και σε σχετική ισορροπία.