Ψυχολογικές Παρεμβάσεις Σε Ασθενείς Με Οργανικές Ασθένειες

Ψυχοδυναμικές παρεμβάσεις μπορεί να έχουν σημαντική αξία στους ασθενείς που πάσχουν από οργανικά σύνδρομα, σωματικές νόσους, αυτοάνοσα νοσήματα και εγκεφαλοπάθειες. Η κατανόηση της πορείας, προς ανάνηψη, των ασθενειών αυτων, μπορεί να βοηθήσει τον κλινικό να δείξει ευαισθησία στο ναρκισσιστικό πλήγμα που ο ασθενής δέχεται. Στην πρώτη φάση της ανάνηψης, κατα την οποία ο άρρωστος ειναι ανίκανος να επεξεργαστεί τι συμβαίνει, επειδή οι άμυνες του Εγώ έχουν καταπέσει, απαιτείται από τον ειδικό, να γίνει το βοηθητικό υποστηρικτικό Εγώ που εξηγεί στον άρρωστο τι συμβαίνει και υποκαθιστά τις ελλείπουσες λειτουργίες του Εγώ.

Στη δεύτερη φάση της ανάρρωσης, καθώς ξεκινάει η συνειδητοποίηση της βλάβης, ο άρρωστος μπορεί να είναι θυμωμένος και να αισθάνεται θύμα της κακής του μοίρας. Μπορεί να βλέπει τους άλλους -συμπεριλαμβανομένου και του γιατρού-, σαν κακούς ή καταστρεπτικούς· οι γιατροί θα πρέπει να δέχονται αυτές τις προσβολές χωρίς να γίνονται τιμωρητικοί ή εκδικητικοί. Η θεραπευτική συμμαχία σε αυτή την περίπτωση είναι ιδιαιτέρας σημασίας αφού χρειάζεται να εξηγηθεί αργά καί καθαρά τι έχει συμβεί με ταυτόχρονη ερμηνεία των εσωτερικών εμπειριών του αρρώστου (γι’ αυτους τους λόγους νιώθετε έτσι). Η τρίτη φάση της ανάνηψης ειναι αυτή της ολοκλήρωσης. Καθώς ο άρρωστος αποδέχεται αυτό που συνέβη, ο κλινικός μπορεί να τον βοηθήσει στο να σχηματίσει μια νέα ταυτότητα, συνδέοντας τις τρέχουσες με τις παλιές εμπειρίες του. Η ψυχολογική επιβάρυνση για την απώλεια δεξιοτήτων μπορεί να ειναι σημαντικό χαρακτηριστικό σύμπτωμα της τρίτης φάσης.